خانه تاریخی سهروردی اصفهان با قدمت حدود 130 سال، پس از مرمت و بازسازی در خرداد ماه سال 1398 افتتاح شد. هتل سنتی سهروردی با معماری جالب و فضای سنتی حس یک زندگی ساده و نوستالژیک را تداعی میکند. خانه سنتی سهروردی دارای 9 اتاق برای اقامت مسافران و گردشگران است و هر یک از اتاق های آن نامی به خود اختصاص داده است.
خانه قزوینی های اصفهان از بناهای دوران ناصرالدین شاه قاجار است. این خانه که تا اوائل دهه ۱۳۵۰ در مالکیت افراد بوده و به صورت خانه مسکونی مورد استفاده قرار می گرفت به نام خانه قزوینی ها معروف بود. خانه قزوینی ها در منطقه شهشهان واقع شده است. خانه‌ای تاریخی در اصفهان است که قدمت آن به دوران ناصرالدین شاه قاجار باز می‌گردد. این خانه شامل اندرونی و بیرونی و حیاط‌هایی است که گرداگرد آنها اتاق‌های بسیاری قرار دارد. ضلع شمالی هر حیاط بلندتر از دیگر ضلع‌های آن است و از اهمیت بیشتری نسبت به دیگر ضلع‌ها برخوردار است. از دیدنی‌های بیرونی خانه می‌توان به شاه‌نشین با مقرنسهای ظریف که آن را به زیبایی آراسته یاد کرد. همچنین درهای شاه‌نشین که شیشه بندی منقوش دارند، آن را به اتاق‌های مختلف پیوند می‌دهند. بخش بیرونی همچنین دارای یک تالار پذیرایی در سمت غربی است که با گچبری و آینه‌کاری تزیین شده و در سمت شرقی، یک تالار پذیرایی، تعدادی اتاق‌های کوچک‌تر و ایوان‌های سراسری، و همچنین هشتیهای سرپوشیده و بخش‌های خدماتی قرار دارد. بخش‌های اندرونی در شرق حیاط اصلی قرار دارند. تعدادی تالار و حجره در این بخش واقع است. بخش جنوبی خانه ویژهٔ سکونت خدمتکاران بوده و اصطبل‌ها نیز در این بخش قرار داشته‌اند. بخش اندرونی خانه به وسیلهٔ یک راهرو دسترس پذیر می‌باشد. بازدید کننده، در هنگام ورود به محوطه، مستقیم به بخش بیرونی آن وارد می‌شود، ولی برای رسیدن به بخش اندرونی باید از چند راهرو بگذرد. ورودی فعلی خانه در انتهای بن بستی به شکل دالان قرار گرفته که ابتدا و انتهای آن سرپوشیده است. در طول این دالان طویل دیوار خانه کهکشانی قرار دارد که به صورت مشبک آجری بازسازی شده است. خانه قزوینی ها دارای یک ورودی اصلی است که در کوچه امام جمعه قرار دارد و دالانی طویل با فضاهای مختلف خانه ارتباط برقرار می شود. پس از عبور از این دالان طویل در سمت راست به حیاط خلوت می رسیم. این حیاط خلوت با راهروئی که دارای ۲ خم است، حیاط خلوت را به حیاط خانه مربوط می کند. در انتهای این راهرو هشتی بسیار زیبا و ساده ای خودنمائی می کند که از سمت راست به حیاط اندرونی مربوط می شود. قسمت اصلی این خانه اندرونی است که با حیاط بزرگ و ساختمان هائی که در چهار طرف آن قرار دارند بیشترین فضای این مجموعه را اشغال کرده اند. سالن اصلی خانه یا شاه نشین دارای پنجره ارسی و سه در بسیار نفیس است که شیشه های رنگی و مشبک ریز نقش از عناصر اصلی و زیبای آن محسوب می شوند. طاق این سالن با مقرنس های گچبری شده پوشش داده شده است. در طرفین سالن درهائی است که به اتاق های بزرگ مجاور راه دارند. این درها نیز دارای شیشه های رنگی هستند. اتاق های سالن به صورت طاق و تویزه ساده و فاقد تزئینات هستند. در غرب خانه یک سالن پنج دری ارسی است که دارای تزئینات آئینه کاری و گچبری است و طرفین آن با دو ایوان کوچک و دو اتاق سه دری فضای جبهه غربی را کامل می کنند. در جنوب حیاط سه ایوان کوچک براساس اصل قرینه سازی ساخته شده است. این خانه در سال ۱۳۵۳ از طرف دولت وقت خریداری شده و در اختیار وزارت فرهنگ و هنر آن روز قرار گرفت. از همان زمان تعمیر و بازسازی و مرمت آن شروع شد و به عنوان محل سازمان ملی حفاظت آثار باستانی مورد استفاده قرار گرفت در حال حاضر این خانه زیبا و خانه کهکشانی محل اداره کل میراث فرهنگی استان است.
