آرامگاه عمر خیام در استان خراسان رضوی، شهرستان نیشابور، میدان فضل، بلوار شهدا، باغ خیام قرار دارد. محوطه این باغ در زمان حیات ایشان محل زندگی وی بوده است. خیام، فیلسوف، ستاره شناس، ریاضیدان، رباعی سرای عاشق ایران و ایرانی، در هفتاد سال حیاتش، زندگی ساده و مملو از علم و دانشی را همراه با گوشه گیری برای خود بر گزیده بود. آرامگاه خیام یکی از نمونه های مشهور آرامگاه سازی در معماری ایرانی است.
آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی در شهر توس در فاصله ۲۰ کیلومتری از شهر مشهد قرار گرفته است. فردوسی به القاب دیگری همچون حکیم سخن، حکیم توس و استاد سخن نیز شهرت دارد. فردوسی شاعر حماسه سرای ایرانی است که در سال ۳۲۹ هجری قمری در توس متولد شد وی در خانواده‌ای دهقان بدنیا آمد، دهقانان در طبقه اشراف در عصر ساسانی بودند که از نظر اعتبار و ثروت در درجه دوم کشور قرار داشتند. فردوسی در سال ۴۱۶ هجری قمری در گذشت. وی بزرگترین سراینده ی پارسی‌گو بود که توانست در مدت زمان زندگی اش شاهنامه را بسراید. آرامگاه فردوسی با الهام از معماری دوره هخامنشی، توسط هوشنگ سیحون بر پایه طرحی از کریم طاهرزاده طراحی و بازسازی شد. بازسازی و ساخت این بنا در سال ۱۳۴۳ به دستور انجمن آثار ملی آغاز شد و در سال ۱۳۴۷ به پایان رسید. معماری فضای داخلی آرامگاه الهام گرفته از معماری اشکانی است و در آن ۲۰ ستون مرمری در پایین بنا و ۸ ستون در بخش فوقانی به کار رفته است.
