یکی از زیباترین مناره های دوره سلجوقی اصفهان مناره ساربان می باشد. این مناره در انتهای شمالی محله جوباره یا ناحیه یهودی نشین اصفهان و در نزدیکی مناره چهل دختران قرار دارد. ارتفاع این مناره در حدود ۴۸ متر و محیط قاعده آن ۱۴ متر می باشد. همچنین از پائین به بالا دارای هفت قسمت متمایز است: قسمت اول آن آجرچینی ساده است. قسمت دوم و سوم آن دارای تزئینات عالی آجری می باشد. قسمت چهارم آن تاج اول مناره است که مقرنس های آجری همراه با کاشی فیروزه ای دارد. قسمت پنجم آن تزیینات آجری است. قسمت ششم آن تاج دوم مناره است و قسمت هفتم آن تارک مناره است.
در قاعده دو تاج این مناره دو کتیبه بسیار زیبا به رنگ فیروزه ای وجود دارد. از ارتفاع اولیه این مناره اندکی کاسته شده است و این مناره به سمت غرب کج شده است.
در کتیبه های این مناره سال ساخت آن نوشته نشده است. پروفسور پوپ سال ساخت این مناره را در اواخر قرن پنجم هجری میداند و مایرون بمنت سمیث ساخت آن را بین سال های ۵۵۰ تا ۶۸۸ هجری تخمین زده است.
کتیبه فوقانی مقرنس های تارک این مناره به خط کوفی فیروزه ای بر زمینه آجری به شرح زیر است:
لا اله الاالله صادقاً مخلصاً محمد رسول الله
کتبه زیر مقرنس ها به خط کوفی فیروزه ای برجسته بر زمینه آجری به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم و من احسن قولا ممن دعا الی الله و عمل صالحاً و قال اننی من المسلمین
کتیبه وسط این مناره به خط بنائی فیروزه ای بر زمینه آجری تکرار نام های ذیل است:
محمد، ابوبکر، عمر، عثمان، علی
در نصف تحتانی مناره مزبور و در اشکال مربع به خط بنائی فرو رفته بر زمینه شطرنجی عبارات زیر تکرار شده است:
لااله الاهو، و هو بکل شیئی علیم، و هو السمیع البصیر
