سلطان بخت آغا، همسر سلطان محمود آل مظفر پادشاه سده هشتم خورشیدی بود. نام اصلی سلطان بخت آغا "خان سلطان" و دختر امیر غیاث الدین کیخسرو اینجو بود. امیرمبارزالدین پادشاه آل مظفر و ناحیه کرمان و ابواسحاق اینجو پادشاه اصفهان و شیراز بود. امیرمبارزالدین به شیراز حمله میکند و به دلیل اینکه شیراز دچار شورش شد ابواسحاق به اصفهان آمد. امیر مبارزالدین مدتی اصفهان را محاصره نمود و ابواسحاق اینجو خودش را تسلیم کرد و امیرمبارزالدین وی را به قتل رساند. پس از مدتی سلطان محمد و شاه شجاع پدرشان را (امیرمبارزالدین) کور و زندانی کردند و سلطان محمد پادشاه اصفهان و شاه شجاع پادشاه شیراز شد. سلطان بخت آغا پس از قتل عمویش، "شاه شیخ ابواسحاق" به دست آل مظفر تصمیم گرفت با ازدواج با سلطان محمود آل مظفر به دربار او نفوذ کرده و به این ترتیب انتقام خون عمویش را بگیرد. در این راه برادر شوهرش "شاه شجاع" به او کمک کرد. شاه شجاع مدتی اصفهان را محاصره میکند ولی بعد از مدتی پشیمان و به شیراز برگشت. پس از مدتی سلطان محمود به توطئه های همسرش پی برد و در سال ۷۶۹ قمری سلطان بخت آغا را با زه کمان خفه کرد. اما بعدا به دلیل علاقه ای که به سلطان بخت آغا داشت به شدت از کار خود پشیمان شد. بنای آرامگاه سلطان بخت آغا در کنار مناره های دردشت واقع شده است. گنبد سلطان بخت آغا دارای تزئینات کاشی های فیروزه ای و لاجوردی بر زمینه ی آجری می باشد. در کتیبه ای که بر روی سنگ قبر سلطان بخت آغا قرار دارد نام و تاریخ وفات وی ذکر شده است. آرامگاه سلطان بخت آغا در دی ماه سال ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. دو مناره دردشت با سردر بلندی به ارتفاع ۱۵ متر در کنار آرامگاه سلطان بخت آغا قرار دارد.
