پل شهرستان اصفهان با نام های پل جی و پل جسر حسین نیز شناخته می شود. علت آن که این پل شهرستان نامیده می شود این است که در روستائی به همین نام در شرق اصفهان واقع شده است. در نزدیکی پل، بقعه الراشد بالله، خلیفه عباسی قرار دارد که در سال ۵۳۲ هجری قمری در اصفهان به دست یکی از فدائیان اسماعیلی کشته شد. پل شهرستان دارای یازده چشمه و دوازده پایه سنگی بزرگ است، اما قسمت فوقانی پل که جهت عبور و مرور بوده، خراب شده است و فقط پیاده روی در آن امکان پذیر است. مصالح ساختمان به کار رفته در پل شهرستان که پلی باستانی است از سنگ، آجر، خشت و ملات است. فرد ریچاردز از این پل به عنوان یک پل جنگی و نظامی یاد کرده و آن را تنها نمونه ای از پل های جنگی قدیم می داند. قدیمی‌ترین پل اصفهان روی رودخانهٔ زاینده رود است. این پل در زمان ساسانیان ایجاد گردید و در زمان دیلمیان و سلجوقیان تعمیر و مرمت شده‌است. پل شهرستان در جی قدیم در شرق اصفهان واقع شده‌است. به عقیده بعضى از محققین، اساس این بنا ساسانى است و ریشه و پایه هخامنشى دارد ولی ساختمان های روی پل، از نمونه معماری اســلامی ـ دیلمی و سلجوقی تأثیر پذیرفته است. البته در خود پل، کتیبه یا اثر و نشانه ای که مؤید این نظر باشد، موجود نیست. فقط از نظر سبک معماری، مشابهت آن با پل های دوره ساسانی و یا منسوب به آن که در برخی از نقاط ایران هنوز پابرجاست، این عقیده ابراز شده است. پایه های این پل، بر روی سنگهای طبیعی کف رودخانه استوار شده است. طول پل از ستون مدور آجری تا انتهای سنگفرش قدیمی، در حدود ۱۰۵ متر و عرض آن از ۴.۲۵ تا ۵ متر متغیر است. جهت پل، شمالی – جنوبی ،همراه با کمی انحراف است. انحراف آن از فاصله چهل مترى از سمت جنوب آغاز مى گردد. کف پل هموار نیست، بلکه از مرکز پل در دو سمت داراى شیب ملایمى است.
