عطارنیشابوری در حدود سال 540 هجری قمری در روستای کَدکَن از روستاهای اطراف نیشابور دیده به جهان گشود. علت نام گذاری او به نام عطار این بود که پدرش عطاری داشت و او نیز پس از مرگ پدر، به این کار روی آورد. عطارنیشابوری یکی از عرفا و ادیبان به نام و برجسته ی ایران است. دو کتاب بسیار معروف او به نام های منطق الطیر و تذکره الاولیا بسیار مورد توجه هنرمندان قرار گرفته است. وی در سال 618 هجری قمری درگذشت. مقبره این عارف و شاعر بنام ایران در نیشابور واقع است.
