کاخ سلیمانیه کرج مربوط به دوران قاجار می باشد و در سال 1227 بنا شده است. از جمله دلایل ساخت این کاخ روایت شده که فتحعلی‌شاه قاجار به مناسبت تولد سی و چهارمین پسرش که سلیمان میرزا نام داشت این کاخ را بهعنوان اقامتگاه تابستانی خویش برپا کرد و نام نوزاد را بر این کاخ نهاد تا از وی به یادگار بماند و در روایت های دیگر بیان شده که چون محمدعلی میرزا دولتشاه، پسر بزرگ فتحعلی شاه، از تصمیم پدر برای ولیعهدی برادرش عباس میرزا ناخشنود بود، برای این که خودی نشان دهد سلیمان پاشا والی بغداد را به جنگ طلبید و شکست سختی بر وی وارد کرد. او غنمیت بزرگی را که از این جنگ عایدش شد به پدر تقدیم کرد و فتحعلی شاه با این پول و برای یادبود پیروزی پسرش بر سلیمان کاخ سلیمانیه را در کرج بنا کرد و آن را این‌گونه نام نهاد. ساختمان کاخ آجری است و نمای آن تزئینات ویژه ای ندارد. بنای این کاخ روی پیلوت ساخته شده که در زمان خود نوعی نوآوری به شمار می رود. در شرق ساختمان کاخ برجی در ۵ طبقه ساخته شده بوده که هم اکنون تنها ویرانه های طبقه همکف آن باقی مانده است. از جمله ویژگی‌های جذاب این بنای قاجاری می‌توان به تالارها، ارسی‌ها، آیینه‌کاری‌ها، قوس‌های نیم‌دایرۀ نما، تناسبات، نقشه، و دوطبقه بودن آن اشاره کرد. در مجاورت کاخ نیز یک برج چهارطبقه وجود دارد که از دوران صفوی برجای مانده است. بنا در باغ بزرگی ساخته شده است که در آن یک مجموعۀ اقامتگاهی کوچک و بسیار مفرح وجود دارد. در جنب کاخ اصلی نیز تعدادی کاخ‌های کوچک و مجموعه بناهایی برای خدم و حشم شاه و درباریان آماده‌سازی شده بود. گفته می‌شود معمار این بنا فردی به نام محمدحسین خان صدراعظم اصفهانی بوده که ساخت بنا را در 1225 آغاز کرده بود. در تالار بار عام فتحعلی شاه دو نقاشی دیواری وجود دارد که در اولی آقامحمدخان و در دومی فتحعلی شاه با ملازمینش تصویر شده‌اند. خالق این تصاویر نیز فردی به نام عبدلله خان نقاشباشی بوده است. کاخ سلیمانۀ کرج در محدودۀ مرکزی شهر قدیم کرج، در حد فاصل بلوار شهید چمران و امامزاده حسن واقع شده و کابری امروزی آن دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تهران است. این اثر در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۲۷ با شمارهٔ ثبت ۳۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
