۲ مطلب در تیر ۱۳۹۵ ثبت شده است

آتشکده زرتشتیان یزد

یکی از جاذبه های گردشگری شهر یزد، آتشکده زرتشتیان یزد می باشد. آتشکده یزد را که با نام‌های دیگری همچون آتشکده بهرام یزد و خانه زرتشتیان یزد نیز می‌شناسند که در دوران پهلوی اول ساخته شده و ارزش بسیاری برای زرتشتیان دارد. این مکان با نام آتشکده وَرهُرام نیز شناخته می‌شود و آتش مقدس ورهرام در آن قرار دارد.

این آتشکده در تاریخ 22 شهریور 1378 با شماره 2431 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. ساختمان اصلی آتشکده بر ارتفاعی حدود یک متر و چهل سانت از سطح زمین قرار دارد. سرستون‌های سنگی جلو تالار ساختمان اصلی و سنگ‌های گلدار پای دیوارها کار هنرمندان اصفهانی است. ٰاین هنرمندان سنگ‌ها را در اصفهان تراشیده و سپس تا یزد برده‌اند. یکی از جذاب‌ترین تزیینات ساختمان آتشکده یزد نگاره فروهر است که بر بالای ورودی خودنمایی می‌کند.

ساختمان آتشکده یزد در سال ۱۳۱۳ توسط یکی از سرمایه داران یزدی به نام همابائی در قطعه زمینی از سوی چند تن از یزدی ها به نام امانت که به یاد فوت پدرشان به امانت گذاشته شده بودند، ساخته شد. ارباب جمشید امانت، سرپرستی و نظارت ساخت این بنا را بر عهده داشت. وی در خاطرات خود نوشته است: چهار بار با کشتی های بخار بر روی آب‌های خروشان اقیانوس هند و یک بار پیاده و با شتر در ریگزارهای بلوچستان ایران و پاکستان رفتیم تا سرانجام انجمن پارسیان هند پرداخت هزینهٔ ساختمان آتش ورهرام یزد را پذیرفت.

آتشی که درون این آتشکده می‌سوزد بیش از ۱۵۰۰ سال است که روشن مانده‌است. این آتش فروزه‌ای است از آتش آتشکده کاریان در لارستان که به عقدای یزد آورده شد و نزدیک به ۷۰۰ سال در آنجا روشن نگه داشته شد و سپس در سال ۱۱۷۴ میلادی از عقدا به اردکان (روستای ترک آباد) برده شد و نزدیک به ۳۰۰ سال نیز در ترک آباد بود و در سال ۱۴۷۴ میلادی از ترک آباد به یزد برده و نگهداری شد. نخست در محله‌ای به نام «خلف خان علی» در خانهٔ یکی از موبدان بزرگ به نام «موبد تیرانداز آذر گشسب» نگهداری می‌شد و در سال ۱۳۱۳ پس از ساخته شدن این آتشکده به درون آن برده شد.

 این آتشکده در خیابان «آیت‌الله کاشانی» یزد است.  ورود به این نیایشگاه همیشه برای نیایش کنندگان با آدابی همراه بوده‌است. از جمله پاکیزگی زنان و مردان. مردان باید برای ورود با کلاه سفید و زنان با روسری سفید و لباس رنگ روشن و بدون کفش وارد شوند. آتش مقدس درون مجمر بزرگی از جنس برنز است و شخصی به نام «هیربد» مسئول روشن نگه‌داشتن آن است. بازدیدکنندگان این آتشکده می‌توانند این آتش همیشه فروزان را از پشت دیوار شیشه‌ای ببینند.

 

 

۲۶ تیر ۹۵ ، ۲۱:۰۲ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
anahita amani

مناره چهل دختران اصفهان

مناره چهل دختران بنای عهد سلاجقه از اولین سال قرن ششم هجری

مناره چهل دختران در منتهی الیه شمالی محله جوباره از محلات قدیمی اصفهان و محل سکونت یهودیان این شهر واقع شده و در حدود ۲۱ متر ارتفاع دارد ولی به نظر می رسد که قسمتی از نوک مناره از بین رفته باشد. پنجره بزرگی در قسمت بالای منار و در ثلث دوم بدنه آن رو به سمت جنوب قرار دارد. دهانه این پنجره به شکل مربع مستطیل است و در قسمت بالای آن از چوب و در طرفین آن ستون های گرد کوچکی است که نیمی از آن ها در داخل دیوار مناره قرار دارد.

ساکنین اطراف این مناره، مناره چهل دختران را به نام مناره گارلنگ هم می نامند. در حدود اوایل قرن بیستم در یکی از خانه های مجاور این مناره یکی از مبلغین انگلیسی پرو تستان مذهب به نام گارلند سکونت داشته و کار رسمی او تبلیغ یهودیان اصفهان به آئین مسیحیت بوده است. گارلند زبان فارسی را به خوبی صحبت می کرده و مدت زیادی در این محل ساکن بوده است و بر اثر تبلیغ او عمده ای یهودی مسیحی شدند. گارلند پس از وفات در قبرستان ارامنه مدفون است. ساختمان محل سکونت او به نام ساختمان گارلند معروف بوده است که در حال حاضر اثری از آن نیست. 

کتیبه فوقانی مناره به خط کوفی آجری برجسته بر زمینه آجری پنج آیه اول سوره (طه) است به شرح زیر:

بسم الله الرحمن الرحیم. طه. ما انزلنا علیک القرآن لتشقی. الا تذکرة لمن یخشی. تنزیلا ممن خلق الارض و السموات العلی. الرحمن علی العرش استوی.

در قسمت فوقانی قاعده این مناره به خط ثلث برجسته بر زمینه آجری کتیبه ذیل در پنج سطر به شرح زیر گچ بری شده است:

بسم الله الرحمن الرحیم لا اله الا الله

وحده لاشریک له محمد رسول الله صلی الله علیه 

خیرالناس بعد رسول الله صلی الله علیه

...................................................

.... علی بن ابی طالب رضی الله عنهم اجمعین 

 

مناره چهل دختران را ابی الفتح نهوجی با هزینه خود در سال ۵۰۱ هجری ساخته است. نهوج از توابع اردستان است. 

بر روی یکی از اضلاع قاعده مناره چهل دختران به خط کوفی آجری برجسته بر زمینه آجری ساده در شش سطر کتیبه ای موجود است که بانی ساختمان آن را ابی الفتح بن محمد بن عبدالواحد نهوجی و سال اتمام ساختمان آن را ۵۰۱ هجری تعیین می کند. کتیبه به این شرح است: 

هذه المنارة بنیت من ماله الاسفهسلار

ابی الفتح بن محمد بن عبدالواحد

النهوجی تقرباً الی الله سبحانه و 

تعالی و ابتغاءِ مرضاته و جزیل ثوابه 

تقبل الله منه برحمته و فرغ من اتمامها

فی سنة احدی و خمس مائة هجرویه

 

۰۱ تیر ۹۵ ، ۱۹:۵۵ ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
anahita amani